توضیحی درباره عبارت زیارت حضرت ولی عصر ارواحنا فده

[شریف]

بسم الله الرحمن الرحیم
سلام علیکم و رحمت الله
با آرزوی توفیق و طول عمر با عزت و عافیت حضرتعالی و پوزش از بی توفیقی و شرمساری از عدم حضور ،
در فرازی از زیارت حضرت ولی عصر ارواحناه فداه که شهید اول در مزار و کفعمی در مصباح و مجلسی در بحار 98 نقل فرموده اند چنین عبارتی عرضه می داریم:
 
المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية) ؛   ؛ ص496
وَ أَشْهَدُ أَنَّ بِوَلَايَتِكَ تُقْبَلُ الْأَعْمَالُ وَ تَزْكُو [و توكر] الْأَفْعَالُ وَ تَضْعُفُ الْحَسَنَاتُ وَ تُمْحَى السَّيِّئَاتُبلافاصله مجددا چنین عرضه می داریم: فَمَنْ جَاءَ بِوَلَايَتِكَ وَ اعْتَرَفَ بِإِمَامَتِكَ قُبِلَتْ أَعْمَالُهُ وَ صُدِّقَتْ أَقْوَالُهُ وَ تضعفت [وَ تَضَاعَفَتْ‏] حَسَنَاتُهُ وَ مُحِيَتْ سَيِّئَاتُهُ
 سوال اینجاست
معنای این عبارات شبیه به یکدیگر است. علت تکرار این مطالب چیست؟آیا فراز اول اشاره به نشئه دنیا و فراز دوم اشاره به فضای ملکوت و عوالم دیگر دارد یا هدف دیگری در فرمایشات امام نهفته است.پیشاپیش از تصدیع پوزش می طلبم.
التماس دعا

[حسين]

سلام علیکم و رحمة الله

ظاهر این است که فاء تفریع در (فمن) نکته دقیقی در بر دارد، جمله قبلی میتواند اثبات شیء باشد اما نفی ما عدا نکند، یعنی بگوید به ولایت شما اعمال قبول میشود، اما ولایت شما یک راه است، و میتواند راه‌های دیگر هم برای قبولی اعمال باشد، اما ادامه عبارت توضیح میدهد که ولایت شما منحصرا تنها راه قبول اعمال است، یعنی هر کس دارد قبول، و هر کس ندارد راه دیگری برایش نیست، و شما بقیه عبارت را نیاوردید که دخیل در این مقصود است:

أشهد أن بولايتك تقبل الأعمال و تزكى الأفعال و تضاعف الحسنات و تمحى السيئات فمن جاء بولايتك و اعترف بإمامتك قبلت أعماله و صدقت أقواله و تضاعفت حسناته و محيت سيئاته و من عدل عن ولايتك و جهل معرفتك و استبدل بك غيرك كبه الله على منخره في النار و لم يقبل الله له عملا و لم يقم له يوم القيامة وزنا

و الله العالم
.

[شریف]

سپاس از عنایت و لطف حضرتعالی